De NOS sloot het jaar af zonder een sportief jaaroverzicht. Maar in plaats daarvan was er wel de film Code Geel. De docu die je meeneemt achter de schermen bij Jumbo-Visma, in de Tour van 2020. Geen ramp als je hem gemist hebt trouwens, want hierboven kun je hem terugkijken.
Ga er maar eens aan beginnen. Ruim 400 uur aan beeldmateriaal destilleren tot een docu van ruim een uur. Dat was de opbrengst namelijk van ruim drie weken filmen behind the scenes. Het levert uiteraard een hele interessante documentaire op, die vooral ook geen zaken verbloemt.
‘Code Geel’ refereert naar de jacht op geel natuurlijk, maar ook naar een onvergetelijke Tour met bubbels, mondkapjes en corona-tests. Een Tour waarin Jumbo-Visma domineerde, maar waar het uiteindelijk toch misging.
De docu laat zijn licht schijnen over heel wat zaken. Over de rol van kopman Tom Dumoulin bijvoorbeeld, die niet de Tour reed waarop hij hoopte. Maar Code Geel focust daarnaast natuurlijk vooral op Primož Roglič, de gedoodverfde winnaar van deze Tour. De man die eigenlijk niet verliezen kon, tot aan die laatste epische tijdrit.
Heb je de docu gezien, dan zal het volgende je zeker bijblijven. (Let op, spoilers!)
Tom Dumoulin die breekt
In de achtste etappe naar Loudenvielle sleurt Tom Dumoulin tot ieders verbazing op kop, in dienst van Primož Roglič. Geen weloverwogen besluit, zo blijkt uit de docu, maar de frustratie ten top.
Dumoulin voelt dat de vorm er is, maar een enorme pijn aan zijn zitvlak maakt dat hij niet normaal op zijn fiets kan zitten. Geen wonder dat de emoties hem even de baas zijn, nadat hij afgepeigerd de bus in stapt.
De ontelbare fietswissels
Door zijn pijnlijke zitvlak zoekt Dumoulin tevergeefs naar een betere zitpositie op de fiets. Waarbij hij meerdere malen de hoogte van zijn zadel laat aanpassen. Dumoulin twijfelt, en wisselt daardoor telkens weer van fiets in de koers. Zo vaak, dat zijn mecaniciens en ploegleiders er bijna radeloos van worden.
Het ongeloof
De teleurstelling is ontzaggelijk groot, op de finish van die laatste tijdrit. Maar het ongeloof over hoe Pogačar het voor elkaar heeft gekregen om zo over Roglič heen te walsen is misschien nog wel groter. Zowel Dumoulin als Roglič vragen zich hardop af hoe dat in hemelsnaam mogelijk was.
Merijn Zeeman alleen langs de weg
Natuurlijk raakt het je als Primož Roglič op de finish-streep in elkaar zakt, terwijl hij net zijn gele trui heeft verloren. Maar de klap is nog harder voelbaar, door dat beeld van sportief directeur Merijn Zeeman, eenzaam langs de kant van de weg, met de ziel onder zijn armen.
De rauwe emotie in de volgwagen
Hang een camera op in een volgwagen, en je hebt de garantie op pure emotie tijdens de wedstrijd. De euforie en vooral ook de teleurstelling zijn onverbloemd zichtbaar.
Nog niet uitgekeken? Check dan ook The Decisive Week van Team Sunweb. Een docu over de Giro van het aflopen jaar, die al net zo boeiend is.