Op 28 mei 2016 slaat het noodlot voor de Belgische wielrenner Stig Broeckx keihard toe. Door toedoen van een motard komt hij tijdens de derde etappe van de Baloise Belgium Tour zwaar ten val, op zijn hoofd. Hij belandt in een diepe coma en artsen betwijfelen of hij daar ooit uit zal komen.
Zijn ouders leven maandenlang tussen hoop en vrees, terwijl hun zoon vecht voor zijn leven. Wanneer Stig na een half jaar langzaam maar zeker lijkt te ontwaken uit zijn coma, is er nog altijd de twijfel. Of hij ooit nog zal kunnen praten, laat staan of hij ooit weer zal kunnen lopen.
Toch laat Broeckx de artsen en iedereen in zijn omgeving keer op keer verstelt staan van zijn vorderingen. Als koppige positivo knokt hij namelijk op een ongekende wijze voor ieder stapje vooruit.
Het aangrijpende en inspirerende verhaal van Stig Broeckx is nu opgetekend door Thijs Delrue, in het boek Zeg nooit nooit. Een veelzeggende titel die verwijst naar het levensmotto van de Belg, die zich nergens bij neer wil leggen tijdens zijn opmerkelijke revalidatie.
Tussen hoop en angst
Natuurlijk zijn er af en toe nieuwsberichten over Stig Broeckx na het ongeluk. Maar hoe vertekenend die eigenlijk zijn, en hoe vaak Stigs toekomst er uiterst somber uitziet en zelfs aan een zijden draadje hangt, besef je pas tijdens het lezen van dit boek. Zijn familie en vrienden leven al die tijd tussen hoop en angst, en tussen optimisme en realisme.
Stig Broeckx blijkt in alles een atleet en een vechter. Een sprekend voorbeeld daarvan is de prestatietocht van vier kilometer waarvoor Stig zich opgeeft, terwijl hij nauwelijks in staat lijkt om meer dan honderd meter te lopen. Zo’n zes uur doet hij er uiteindelijk over, maar hoe slopend het ook is, hij slaagt in zijn doel.
Het verhaal van de onfortuinlijke wielrenner inspireert, maar is ook heftig. Bijvoorbeeld als Stig aanhaalt dat hij zich vrijwel niets herinnert van de twee jaar dat hij zijn droomleven leeft, als profwielrenner. Maar ook de momenten dat vrienden en collega’s bij hem langsgaan en zich geen raad weten met hun emoties zijn hard. Bijzonder zijn dan ook de getuigenissen in het boek van mensen als zijn oud-ploeggenoot André Greipel en trainer Paul Van Den Bosch.
Stigs ouders praten in het boek vrijuit over die moeilijke periode, en delen hun gevoelens en frustraties van de momenten dat zelfs artsen niet meer lijken te geloven in een goede afloop.
Wilskracht
Stigs verhaal drukt je met de neus op de feiten. Hoe snel een leven totaal kan veranderen door het noodlot. En hoe onbeduidend je eigen dagelijkse ‘problemen’ zijn als je ze als je ze in dit licht ziet. Maar wat je vooral ook beseft tijdens het lezen, is wat positiviteit en wilskracht doen met een mens.
Je moet in het nu leven en naar de toekomst kijken zegt de Belg daar zelf over. Hij heeft vrij snel kunnen accepteren dat hij nooit meer de wielrenner zal zijn die hij was, zonder zich daar bitter over te voelen. Wat niet wegneemt dat hij soms tegen frustraties aanloopt. Maar hij weet die dankzij zijn optimisme altijd weer om te buigen. Een karaktertrek die van onschatbare waarde blijkt voor zijn herstel.
Stig Broeckx is wat dat betreft een enorme inspiratie, en het boek een prachtige les in optimisme en wilskracht.
Zeg nooit nooit, van Stig Broeckx en Thijs Delrue is onder andere hier te koop.
