Zijn naam valt niet of nauwelijks in de aanloop naar de Giro, wanneer het gaat over de favorieten. Maar de renner van Movistar sluipt in drie weken stilletjes naar de overwinning. Plotseling is het voetbalgekke Ecuador een wielerheld rijker: Richard Carapaz.
Waar twee honden vechten om een been, gaat Carapaz er mee heen. Zo zou je de veertiende etappe simpel kunnen samenvatten. Carapaz legt in die rit – zonder dat iemand het beseft – de basis voor zijn uiteindelijke Giro-winst.
De Zuid-Amerikaan demarreert en pakt op de streep bijna twee minuten op zijn grootste concurrenten. Met dank aan Vincento Nibali en Primož Roglič, die in de rit alleen maar oog hebben voor elkaar.
Richard António Carapaz Montenegro wordt op 29 mei 1993 geboren in El Carmelo, in het uiterste noorden van Ecuador. Niet ver van de Colombiaanse grens.
Dat Carapaz klimmen tot zijn specialiteit mag rekenen lijkt een een-tweetje met de Andes als zijn geboortegrond. Trots is de 15-jarige wanneer hij zijn eerste fiets krijgt van het lokale wielerteam. Op een mobieltje ziet de tiener voor het eerst in zijn leven beelden van de Giro, en onmiddellijk is er een droom geboren.
In 2010 wint de junior het Ecuadoraanse kampioenschap. Drie jaar later pakt hij de Pan-Amerikaanse titel bij de beloften.
Het talent van de jonge Carapaz blijft ook in het buitenland niet lang onopgemerkt. Eusebio Unzué, de teammanager van Movistar, haalt Carapaz in 2016 naar zijn opleidingsploeg Equipo Lizarte. Al na drie maanden weet Unzué voldoende en volgt de promotie naar het WorldTour-team.
In 2017 debuteert Carapaz in zijn eerste grote ronde. De Vuelta rijdt hij als 36e uit, dankzij een sterke derde week. Dat de renner een grote motor bezit, is daarmee ook meteen duidelijk.
Zijn debuut in de Giro een jaar later is nog straffer. De Ecuadoraan wint de achtste etappe naar Montevergine di Mercogliano, bergop uiteraard, in de stromende regen. Daarnaast rijdt hij boven ieders verwachting naar de vierde plek in het eindklassement.
Carapaz bewijst wederom: wat goed is komt snel. Dat zijn sterke debuut enigszins aan de aandacht ontsnapt van alles en iedereen, heeft deels te maken met zijn ploeg Movistar. Het sterrenensemble met Landa, Valverde en Quintana strijdt immers iedere grote ronde om de podiumplaatsen.
In de afsluitende tijdrit houdt Carapaz betrekkelijk eenvoudig stand. Zijn ouders wachten hem op bij de finish. Er vloeien tranen bij de renner, want in Verona gaat een jongensdroom in vervulling. Na de tennisgrootheid Andrés Gómez, de gouden snelwandelaar Jefferson Pérez en de voetballegende Alberto Spencer heeft Ecuador ineens zijn eerste wielerlegende. Richard Carapaz is zijn naam. Wie zag dat aankomen?
Foto’s: Wikimedia, YouTube