Ultra races zijn tegenwoordig populair. Maar wanneer is een wedstrijd eigenlijk een ultra?
Mocht je nog nooit van ultrafietsen gehoord hebben, dan kun je er vast wat bij voorstellen. Ultra bekent immers extreem, en ‘buiten de normale grenzen’.
Termen die perfect passen bij ultra races, want in dit type wedstrijden leggen fietsers minstens enkele honderden kilometers af. Daarbij staat de klok nooit stil en zijn deelnemers vaak volledig op zichzelf aangewezen.
De gravelwedstrijd Unbound is daar misschien wel het bekendste voorbeeld van. Maar er zijn ontzettend veel ultra’s wereldwijd. Van de Race across America in de VS tot aan de Silk Road Mountain Race in Kirgizië.
Wat al deze races gemeen hebben is dat ze ontzettend zwaar en extreem lang zijn. Maar hoe lang moet een wedstrijd eigenlijk zijn voor je het een ultra mag noemen?
Minimale duur en afstand
Het zal je misschien verbazen, maar een officiële, minimale afstand voor een fiets-ultra is er niet. Dat hebben hardlopers toch beter geregeld, want daar is de regel helder: alles langer dan een marathon is een ultra. En ook in de triatlonsport hebben ze een duidelijke regel: iedere race die langer is dan een hele triatlon (of een Ironman), is een ultra.
De World UltraCycling Association – de overkoepelende bond die toezicht houdt op ultra races – heeft wel een een aantal regels bedacht. Een wedstrijd moet minstens 200 kilometer lang zijn, of 6 uur duren, voor je het een ultra mag noemen. Dat is een heel eind, maar dat klinkt nog niet eens zo heel extreem. Logisch dus dat vrijwel alle ultra’s daarom nog veel verder gaan.
Een andere regel is dat de klok constant blijft lopen, van start tot finish. Een wedstrijd met etappes telt in principe dus niet. Tenzij de etappes op zichzelf weer extreem lang zijn. Dan kun je een etappe zien als een ultra-distance race op zichzelf.
Omdat ultrawedstrijden soms wel dagen duren, moeten deelnemers soms ook zelf een slaapplek vinden. Waarbij sommigen zo kort mogelijk slapen, om geen onnodige tijd te verliezen.
Van alle tijden
De regels mogen dan wat vaag wezen, ultrafietsen is wel ontzettend populair. En dus zou je het een trend kunnen noemen. Maar is het ook nieuw? Dat zeker niet, want ver fietsen hebben fietsers altijd gedaan. Helemaal in de begindagen van het wielrennen. De term ultra bestond toen alleen nog niet.
Wat dacht je bijvoorbeeld van de wedstrijd Bordeaux-Parijs van 560 kilometer. Of nog veel gekker: de wedstrijd Parijs-Brest-Parijs van 1200 kilometer. Ook etappes van meer dan 400 kilometer in grote ronden waren heel gewoon. Renners reden in die tijd vaak dag én nacht, en waren op zichzelf aangewezen als ze pech kregen.
Al die extreme wedstrijden vond men toch wat te gortig blijkbaar. De langste race in de WorldTour is tegenwoordig Milaan-San Remo, met een afstand van bijna 300 kilometer.
Toch kunnen we blijkbaar ook niet helemaal zonder dat extreme, en zoeken we toch graag onze grenzen op. De ultra races van nu zijn daar het bewijs van.
Ultra races in Nederland en België
Ultrafietsen is zowel een fysieke als een mentale test. En voor menig wielrenner is het daarom de ultieme uitdaging. Voor jou ook? Dan hoef je niet per se heel ver te reizen om deel te nemen aan een ultra. Ook in Nederland en België zijn er enkele van die extreme wedstrijden. Hier is een overzicht:
Utrecht Ultra en Ultra XL
De Utrecht Ultra en Ultra XL zijn 1000 en 1600 km lang en starten en finishen in Utrecht. Een deel van de route bepaal je zelf, terwijl je naar verschillende checkpoints fietst. Onderweg ben je helemaal op jezelf aangewezen. De organisatie staat voor inclusiviteit en streeft er naar om toegankelijk te zijn voor iedereen, van beginners tot ervaren ultrafietsers. Meer informatie vind je hier.
Race around the Netherlands
De RATN is een zeer uitdagende tocht van zo’n 1300 en 2000 kilometer, met start en finish in Amerongen. Deelnemers moeten zelf zorgen voor eten, drinken en een slaapplek en de route volgt zoveel mogelijk de landsgrens. In totaal heb je acht en een halve dag om de race te voltooien. Je kan de race alleen rijden, of als team van maximaal 4 personen. Meer info vind je hier.
Coast to Coast Challenge
In de Coast to Coast Challenge fietsen de deelnemers 500 kilometer in 24 uur, van Groningen naar Zeeland, om geld op te halen voor de Nierstichting. Je kunt alleen meedoen, of als team, en onderweg zijn er enkele verzorgingsposten. Meer informatie over de volgende editie vind je hier.
Flatlands 300
Flatlands 300 is een gravel ultra van 300 kilometer door de Nederlandse natuur, van Drenthe naar de Utrechtse Heuvelrug. Je start net na zonsopkomst en finisht voor zonsondergang. Deze ultra is geen competitie, maar onderweg ben je wel te volgen met een tracker. Je kan solo meedoen, maar ook als duo, en aan het eind is er een Finishers Fest. Meer info vind je hier.
The Ardennes Monster
The Ardennes Monster is een ultra race van 1050 kilometer, en zo’n 20.000 hoogtemeters. En daarmee durft de organisatie het gerust de zwaarste ultra van België te noemen. Van de 94 deelnemers tot nu toe, wisten slechts 42 fietsers de finish te halen. Is 1050 kilometer fietsen jou iets te gortig? Dan is er ook een route van 500 kilometer. Meer info vind je hier.
Race Across Belgium
Bij de Race Across Belgium heb je de keuze uit verschillende afstanden. De langste route is 1000 kilometer, en tussen de checkpoints ben je volledig zelfvoorzienend. Tijdens de challenge fiets je verschillende lussen, waarbij je telkens terugkeert naar de startlocatie. Je kan solo meedoen, maar ook als duo of kwartet. Meer weten? Hier vind je alle informatie.
Foto’s: Unsplash
