Een ding is zeker. Over het weer in Yorkshire zal op volgende WK’s nog vaak worden gesproken. Maar niet alleen het waterballet op dinsdag en het slagveld op zondag waren memorabel. Ook het Nederlandse succes van Annemiek van Vleuten en ‘Eekhofgate’ zullen nog een flinke tijd in onze gedachten blijven.
Hier zijn de acht meest memorabele en opvallende momenten van het WK wielrennen in Yorkshire.
Gedoe met sokken
De UCI moet zich tijdens het afgelopen WK hebben voorgenomen om alle regels eens flink op te poetsen, om zo een voorbeeld te stellen van hoe het eigenlijk hoort. Zo ook met de sokkenregel, waarbij een wielrensok niet hoger mag komen dan halverwege het onderbeen.
Wat we vervolgens konden zien, waren koddige taferelen. Met juryleden druk in de weer met een meetinstrument, renners die hun sokken vlak voor de start omlaag moesten trekken en renners die na de start hun sokken weer optrokken.
Het waterballet
Yorkshire staat bekend om zijn grillige weer en overvloed aan regen. Maar dat de tijdrit bij de beloften zo’n groot waterballet zou opleveren hadden weinig mensen voorzien.
Ook de renners zelf niet, die zich geconfronteerd zagen met half ondergelopen wegdelen. Het leverde enkele vervelende maar spectaculaire valpartijen op die je niet snel zult vergeten. Of het doorgaan van de wedstrijd verantwoord was leverde vervolgens nog een uitgebreide discussie op.
De tijdrit voor de belofterenners had vanmiddag meer weg van triatlon. De Deen Johan Price-Pejtersen neemt hier noodgedwongen een duik 🥽
— NOS Sport (@NOSsport) September 24, 2019
🗣 “In mijn ogen was het iets te gevaarlijk.” pic.twitter.com/ypnynjkCfG
De indrukwekkende tijdrit
De tijdrit bij de vrouwen leek van te voren uit te monden in een strijd van nationaal niveau. Maar de topfavorieten Annemiek van Vleuten en Anna van der Breggen hadden waarschijnlijk niet gedacht dat de Amerikaanse Chloe Dygert van pas 22 jaar zo zou domineren.
Van Vleuten stelde zich na de wedstrijd al snel tevreden met brons, met het besef dat ze niet kon pieken zoals ze doorgaans kan. Ook Van der Breggen kende na afloop geen echte teleurstelling. Ze reed immers haar beste tijdrit van het seizoen en moest simpelweg haar meerdere erkennen in de veel snellere Dygert.
De comeback
De Australiër Rohan Dennis had een zwaar jaar. Bij zijn team Bahrain Merida liep het niet geweldig en als klapstuk verliet de Australiër halverwege ontgoocheld de Tour. Wat zijn precieze reden daar voor was liet Dennis toen in het midden.
De Australiër erkende na afloop van zijn gouden tijdrit dat het een zware periode was geweest de voorbije maanden, waarin hij mentaal hard aan zichzelf had moeten werken. Zijn comeback op dit WK was imposant, want Dennis kon zichzelf én de mensen om zich heen na een afwezigheid van maanden, belonen met het goud.
De tranen
De Colombiaanse German Dario Gomez Becerra kreeg pech in de junioren-wegrit, maar een nieuw achterwiel was niet zomaar gevonden. Terwijl de hele karavaan passeerde liet zijn eigen volgwagen maar op zich wachten.
Op enige assistentie van iemand anders hoefde hij niet te rekenen. En een neutrale wagen was nergens te bekennen. Logisch dat de tranen vloeiden bij Gomez, in de wetenschap dat zijn WK voorbij was.
Absolute heartbreak 💔😭 #Yorkshire2019 pic.twitter.com/LtW0Ip9qvx
— Hannah Walker (@spannawalker) September 26, 2019
De voor even wereldkampioen
Zo’n twintig minuten waande Eekhoff zich wereldkampioen bij de beloften. Maar de Nederlander werd snel uit zijn overwinningsroes gehaald door de jury. Beelden lieten zien dat hij meer dan tien seconden had gestayerd achter de volgauto van Nederland, om terug te kunnen komen na een valpartij.
Op dat moment moest er nog 120 kilometer worden afgelegd. Maar de UCI bleek niet capabel om nog tijdens de wedstrijd een beslissing te nemen over de actie van Eekhoff. Wat volgde was een treurige en tenenkrommende scene naast het erepodium. Waar Eekhoff uiteindelijk werd afgevoerd, en waar een podiumceremonie zich voltrok onder boegeroep.
De KNWU legde zich neer bij het besluit, want ‘een regel is nu eenmaal een regel’. Het management van Nils Eekhoff denkt daar anders over, en overweegt stappen richting de UCI.
De imposante solo
Met nog honderd kilometer te gaan, solo vertrekken voor de beslissende aanval? Gekkenwerk, is wat je dan denkt. Maar Annemiek van Vleuten dacht er niet te lang over, en ging. Wat volgde was een soort tijdrit, die Van Vleuten met superbenen tot aan de finish volbracht. En dat na een voor haar teleurstellende tijdrit eerder deze week. Van Vleuten liet wederom zien van zeldzame klasse te zijn en kwam logischerwijs in extase over de finish.
Het slagveld
Regen en kou maakte van de koers bij de mannen een slijtageslag die zijn weerga niet kent. Grote namen moesten de strijd staken, nog voor de beslissende slag was geslagen. Maar de Nederlanders reden tactisch sterk en hadden de touwtjes in handen.
Met Mathieu vooruitgeschoven in een select groepje, twee ronden voor de finish leek het eventjes zo mooi. Maar Mathieu bleek ook slechts een mens bij wie het soms op is.
Een 23 jarige Deen ondertussen, Pedersen genaamd, liet geen misverstand bestaan over wie er de sterkste was in van het overgebleven groepje vooraan.
Foto bij intro: YouTube
